برچسب : نویسنده : کاظم بیگدلی kazem بازدید : 224
بیگدلی ، قبیلة بزرگ و قدیمی ترک از قبایل بیست ودوگانة غُز. نام این قبیله در دیوان لغات الترک به صورت بَکتِلی نوشته شده است . به صورتهای بیکدلی و بگدلی و بویوک دیل لی (قائم مقام ، ص 444) نیز ضبط شده است که طبق نسب نامه های افسانه ای ترکان ، از نسل یولدوزخان پسر سوم اُغُوزخان هستند (رشیدالدین فضل الله ، ج 1، ص 25، 41؛ حمدالله مستوفی ، ص 566). کاشغری معنایی برای این نام ذکر نکرده است اما خواجه رشیدالدین (ج 1، ص 41) آورده است که بیگدلی یعنی کسی که همانند بزرگان عزیز باشد. این قبیله با شعار و علامت خاص خود، از سایر قبایل ترک متمایز بود (کاشغری ، ص 171). تاریخ ورود این قبیله به ایران نامعلوم است اما براساس خبر ضعیفی که از جامع التواریخ خواجه رشیدالدین نقل شده است ، در عصر سلاجقه بردگانی از قبیلة بیگدلی در غرجستان خرید و فروش می شدند؛ از جمله انوشتکین غرجه ، جدّ خوارزمشاهیان ، که در سالهای آخر سلطنت ملکشاه سلجوقی ، شحنة خوارزم بود (قفس اوغلی ، ص 48ـ 49، 52). این قبیله ظاهراً پیش از مهاجرت به طرف جنوب غربی (ماوراءالنهر، خوارزم ، ایران ، عراق ، آناطولی و شام ) در کوههای آلتایی سکونت داشتند. آنها در عصر چنگیزخان در شمار قبایل نایمان بودند و در لشکرکشی جورماغون نویان ، سردار معروف مغول ، به ایران شرکت کردند و تدریجاً تا آناطولی و شام پیش رفتند (قائم مقام ، ص 445). بیگدلیهای شام که به شاملو مشهورند، اغلب در اطراف حلب پراکنده بودند (سومر، ص 209)، و بهترین چراگاهها در میان حلب و دیار بکر به آنان تعلق داشت ( د.اسلام ، چاپ دوم ، ذیل مادّه ). استقرار شاملوهای بیگدلی در ایران ، ظاهراً پیش از تشکیل دولت صفویه صورت گرفته است . امرای یکی از طوایف اوجی ، از طوایف مشهور شاملو (سومر، ص 209، 211)، پیش از نیمة اول قرن نهم در قریة لوشان ، از روستاهای طارم ، سکونت داشتند (مرعشی ، ص 260ـ261). برخی از منابع دورة صفویه ، میان طوایف بیگدلی و شاملو تفاوت قائل شده اند. شاملوها یکی از طوایف قزلباشان بودند، اما نام بیگدلیها نخستین بار پس از وقایع 953 آمده است . در این سال ، برکت خلیفة بیگدلی ، از القاص میرزا، برادر شورشی شاه طهماسب ، جدا شد و به اردوی شاه طهماسب پیوست (روملو، ج 1، ص 408). احمدبیگ بیگدلی در 1002، داروغة لاهیجان شد (اسکندرمنشی ، ج 1، ص 459). محمدبیگ بیگدلی شاملو و برادرانش ، قبان سلطان و ساروبیگ ، از سرداران و حکّام معتبر دولت شاه عباس صفوی بودند (همان ، ج 1، ص 535، ج 2، ص 641، 811؛ منجم یزدی ، ص 402، 409).
زینل بیگ بیگدلی * ، از سرداران ارتش شاه عباس ، در 1037 حاکم ری بود (اسکندرمنشی ، ج 2، ص 935؛ حسینی استرآبادی ، ص 214). حیدرسلطان بیگدلی ، ایشیک آقاسی باشی حَرَم شاه عباس بود (اسکندرمنشی ، ج 2، ص 860). گونْدُغْمُش سلطان بیگدلی ، که در حوالی کرکوک سکونت داشت ، در 1032 و به هنگام اولین تهاجم شاه عباس به بغداد، با اتباع خود به اردوی شاه عباس پیوست و با دریافت تیولی بزرگ در آذربایجان به آن سامان مهاجرت کرد (همان ، ج 2، ص 1085). طوایف بیگدلی ایران از دورة سلطنت صفویه که اغلب در نواحی غربی و مرکزی ایران سکونت داشتند در آذربایجان و در اطراف مراغه (قائم مقام ، ص 446) و در کنار رودخانة مزلقان چای (مزدقان چای ) و بلوکات ساوه می زیستند (همانجا؛ ناصرالدین قاجار، ص 18ـ 19؛ افضل الملک ، ص 104). عده ای از بیگدلیها تدریجاً به طرف قم مهاجرت کردند و در شمار یکی از نیروهای اجتماعی مهم قم درآمدند.
برخی از مشاهیر بیگدلیها عبارت اند از: حاجی لطفعلی خان آذرِبیگدلی * شاعر معروف قرن دوازدهم و صاحب تذکرة آتشکدة آذر؛ محمدزمان بیگ بیگدلی و پسرش ، ولی محمدخان بیگدلی ، از بزرگان دولت شاه سلطان حسین صفوی (جزایری ، ص 69)؛ حسین بیگ لله بیگدلی * ؛ دورمیش خان بیگدلی * ؛ مصطفی خان بیگدلی که در آخرین سال سلطنت نادرشاه به سفارت عثمانی رفته بود (قائم مقام ، همانجا؛ غفاری کاشانی ، ص 41)؛ محمدزمان خان بیگدلی نوادة مصطفی خان ، از مشاهیر و بزرگان دربار کریم خان زند و جانشینان او (غفاری کاشانی ، ص 165، 211، 545، 553)؛ علیقلی خان بیگدلی * از سران افشاریه و یدالله خان اسلحه دارباشی ، سرکردة بیگدلیهای همدان و زنجان ، از رجال دربار رضاخان و پسرش محمدرضا پهلوی . در میان بعضی از طوایف چادرنشین یا اسکان یافتة ایران ، چند تیرة ترک و ترکمن دیده می شود که بیگدلی نام دارند، از جملة آنان طایفة بیگدلی از طوایف آغاجری خوزستان است (امام شوشتری ، ص 86). در میان طوایف ترکمن گوکلان نیز طایفه ای به نام بیگدلی وجود داشته است ( گرگان نامه ، ص 126، 241؛ قورخانچی ، ص 60). اما انتساب این طایفة ترکمن به قبیلة قدیمی بیگدلی محل تردید است . در میان ایلات قشقایی نیز سه تیره به نام بیگدلی وجود دارد که دو تیرة آن از طوایف کشکولی بزرگ و یک تیرة آن از طوایف شش بلوکی است (مرکز آمار ایران ، ص 17؛ پیمان ، ص 217؛ قهرمانی ابیوردی ، ص 426، 439).
منابع : اسکندرمنشی ، تاریخ عالم آرای عباسی ، تهران 1350ش ؛ غلامحسین افضل الملک ، تاریخ و جغرافیای قم ، تهران 1356ش ؛ محمدعلی امام شوشتری ، تاریخ جغرافیائی خوزستان ، تهران 1331ش ؛ حبیب الله پیمان ، توصیف و تحلیلی از ساختمان اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی ایل قشقائی ، تهران 1347ش ؛ عبدالله بن نورالدین جزایری ، کتاب تذکرة شوشتر ، چاپ خان بهادر مولی بخش و محمد هدایت حسین ، تهران 1348ش ؛ حسن بن مرتضی حسینی استرآبادی ، تاریخ سلطانی : از شیخ صفی تا شاه صفی ، چاپ احسان اشراقی ، تهران 1364ش ؛ حمدالله بن ابی بکر حمدالله مستوفی ، تاریخ گزیده ، چاپ عبدالحسین نوائی ، تهران 1362ش ؛ رشیدالدین فضل الله ، جامع التواریخ ، چاپ بهمن کریمی ، تهران 1338ش ؛ حسن روملو، احسن التواریخ ، چاپ عبدالحسین نوائی ، ج 12، تهران 1357ش ؛ فاروق سومر، نقش ترکان آناطولی در تشکیل و توسعة دولت صفوی ، ترجمة احسان اشراقی و محمدتقی امامی ، تهران 1371ش ؛ ابوالحسن غفاری کاشانی ، گلشن مراد ، چاپ غلامرضا طباطبائی مجد، تهران 1369ش ؛ ابوالقاسم بن عیسی قائم مقام ، منشآت قائم مقام فراهانی ، چاپ فرهاد میرزا معتمدالدوله ، تهران 1280؛ ابراهیم قفس اوغلی ، تاریخ دولت خوارزمشاهیان ، ترجمة داود اصفهانیان ، تهران 1367ش ؛ محمدعلی قورخانچی ، نخبة سیفیّه : در تاریخ و جغرافیای استرآباد ، چاپ منصورة اتحادیه (نظام مافی ) و سیروس سعدوندیان ، تهران 1360ش ؛ مظفر قهرمانی ابیوردی ، از باورد یا ابیورد خراسان تا ابیورد یا بوالورد فارسی ، تهران 1355ش ؛ محمودبن حسین کاشغری ، نامها و صفتها و ضمیرها و پسوندهای دیوان لغات الترک ، ترجمه و تنظیم و ترتیب الفبائی محمد دبیرسیاقی ، تهران 1357ش ؛ گرگان نامه ، به کوشش مسیح ذبیحی ، چاپ ایرج افشار، تهران 1363ش ؛ ظهیرالدین بن نصیرالدین مرعشی ، تاریخ گیلان و دیلمستان ، چاپ منوچهر ستوده ، تهران 1364ش ؛ مرکز آمار ایران ، سرشماری اجتماعی ـ اقتصادی عشایر کوچنده 1366: نتایج تفصیلی ایل قشقایی ، تهران 1368ش ؛ جلال الدین محمد منجم یزدی ، تاریخ عباسی ، یا، روزنامة ملاجلال ، چاپ سیف الله وحیدنیا، تهران 1366ش ؛ ناصرالدین قاجار، شاه ایران ، شهریار جاده ها: سفرنامة ناصرالدین شاه به عتبات ، چاپ محمدرضا عباسی و پرویز بدیعی ، تهران 1372ش .
برچسب : نویسنده : کاظم بیگدلی kazem بازدید : 273
اين روستا در حدود 20کيلومتري شهرستان چادگان از توابع استان اصفهان مي باشد. جمعيت اين روستا حدودا 520نفر مي باشد و تعداد زيادي از ساکنان اين روستا به دليل نبود شغل مناسب و کمبود امکانات اين روستا به استان اصفهان مهاجرت کرده اند ولي با ياري خدا و کمک مسئولين در دادن وامهاي با درصد پايين به مردم تا حدودي از مهاجرتها کاسته شده و مهاجرت سير نزولي پيدا کرده و برعکس آن از شهرها به اين روستا مهاجرت مي کنند که جاي بسي خوشحالي است اين روستا به دليل آب و هواي خيلي عالي وقرار گرفتن در کنار زاينده رود باعث جذب توريستهاي فراواني شده که از مناظر بسيار ديدني و تفريحي آن استفاده مي نمايند درضمن مهاجران زيادي از نقاط ديدني اين روستاديدن نموده و به علت دارا بودن هواي مطبوع در اين روستا زمين خريداري نموده و شروع به ساخت ويلا در اين روستا نموده اند . اکثر ساکنان اين روستا که سالهاي گذشته مهاجرت نموده بودند به اين روستا برميگردند و به ساخت و ساز مشغول مي شوند که اين موضوع جاي بسي خوشحاليست... |
مناظر ديدني اين روستا بيشمار مي باشد و اكنون من اندكي از اين منظره هاي زيبا را براي شما قرار داده ام براي ديدن اين مناظر كافيست بر روي نام آن منظره كليك كنيد . آق داغ پل آزادگان1 پل آزادگان2 كاكل قميشلو مرداب 1 مرداب 2 غروب روستا قالخاني 1 قالخاني 2 سي |
صفحه نخست پروفایل مدیر وبلاگ پست الکترونیک آرشیو عناوین مطالب وبلاگ |
درباره وبلاگ |
معرفی مناظر دیدنی روستای کمیتک |
پیوندهای روزانه |
سيستم جامع دانشگاهي گلستان فروش اینترنتی شارژ سیم کارت اعتباری خرید اینترنتی شارژ ایرانسل از وب آرشیو پیوندهای روزانه |
نوشته های پیشین |
مهر 1390 |
RSS |
برچسب : روستای کمیتک, نویسنده : کاظم بیگدلی kazem بازدید : 1401
دام وطیور...
برچسب : خانان بیگدلی, نویسنده : کاظم بیگدلی kazem بازدید : 2081
بیگدلی ،
زینل بیگ بیگدلی * ، از سرداران ارتش شاه عباس ، در 1037 حاکم ری بود (اسکندرمنشی ، ج 2، ص 935؛ حسینی استرآبادی ، ص 214). حیدرسلطان بیگدلی ، ایشیک آقاسی باشی حَرَم شاه عباس بود (اسکندرمنشی ، ج 2، ص 860). گونْدُغْمُش سلطان بیگدلی ، که در حوالی کرکوک سکونت داشت ، در 1032 و به هنگام اولین تهاجم شاه عباس به بغداد، با اتباع خود به اردوی شاه عباس پیوست و با دریافت تیولی بزرگ در آذربایجان به آن سامان مهاجرت کرد (همان ، ج 2، ص 1085). طوایف بیگدلی ایران از دورة سلطنت صفویه که اغلب در نواحی غربی و مرکزی ایران سکونت داشتند در آذربایجان و در اطراف مراغه (قائم مقام ، ص 446) و در کنار رودخانة مزلقان چای (مزدقان چای ) و بلوکات ساوه می زیستند (همانجا؛ ناصرالدین قاجار، ص 18ـ 19؛ افضل الملک ، ص 104). عده ای از بیگدلیها تدریجاً به طرف قم مهاجرت کردند و در شمار یکی از نیروهای اجتماعی مهم قم درآمدند.
برخی از مشاهیر بیگدلیها عبارت اند از: حاجی لطفعلی خان آذرِبیگدلی * شاعر معروف قرن دوازدهم و صاحب تذکرة آتشکدة آذر؛ محمدزمان بیگ بیگدلی و پسرش ، ولی محمدخان بیگدلی ، از بزرگان دولت شاه سلطان حسین صفوی (جزایری ، ص 69)؛ حسین بیگ لله بیگدلی * ؛ دورمیش خان بیگدلی * ؛ مصطفی خان بیگدلی که در آخرین سال سلطنت نادرشاه به سفارت عثمانی رفته بود (قائم مقام ، همانجا؛ غفاری کاشانی ، ص 41)؛ محمدزمان خان بیگدلی نوادة مصطفی خان ، از مشاهیر و بزرگان دربار کریم خان زند و جانشینان او (غفاری کاشانی ، ص 165، 211، 545، 553)؛ علیقلی خان بیگدلی * از سران افشاریه و یدالله خان اسلحه دارباشی ، سرکردة بیگدلیهای همدان و زنجان ، از رجال دربار رضاخان و پسرش محمدرضا پهلوی . در میان بعضی از طوایف چادرنشین یا اسکان یافتة ایران ، چند تیرة ترک و ترکمن دیده می شود که بیگدلی نام دارند، از جملة آنان طایفة بیگدلی از طوایف آغاجری خوزستان است (امام شوشتری ، ص 86). در میان طوایف ترکمن گوکلان نیز طایفه ای به نام بیگدلی وجود داشته است ( گرگان نامه ، ص 126، 241؛ قورخانچی ، ص 60). اما انتساب این طایفة ترکمن به قبیلة قدیمی بیگدلی محل تردید است . در میان ایلات قشقایی نیز سه تیره به نام بیگدلی وجود دارد که دو تیرة آن از طوایف کشکولی بزرگ و یک تیرة آن از طوایف شش بلوکی است (مرکز آمار ایران ، ص 17؛ پیمان ، ص 217؛ قهرمانی ابیوردی ، ص 426، 439).
منابع : اسکندرمنشی ، تاریخ عالم آرای عباسی ، تهران 1350ش ؛ غلامحسین افضل الملک ، تاریخ و جغرافیای قم ، تهران 1356ش ؛ محمدعلی امام شوشتری ، تاریخ جغرافیائی خوزستان ، تهران 1331ش ؛ حبیب الله پیمان ، توصیف و تحلیلی از ساختمان اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی ایل قشقائی ، تهران 1347ش ؛ عبدالله بن نورالدین جزایری ، کتاب تذکرة شوشتر ، چاپ خان بهادر مولی بخش و محمد هدایت حسین ، تهران 1348ش ؛ حسن بن مرتضی حسینی استرآبادی ، تاریخ سلطانی : از شیخ صفی تا شاه صفی ، چاپ احسان اشراقی ، تهران 1364ش ؛ حمدالله بن ابی بکر حمدالله مستوفی ، تاریخ گزیده ، چاپ عبدالحسین نوائی ، تهران 1362ش ؛ رشیدالدین فضل الله ، جامع التواریخ ، چاپ بهمن کریمی ، تهران 1338ش ؛ حسن روملو، احسن التواریخ ، چاپ عبدالحسین نوائی ، ج 12، تهران 1357ش ؛ فاروق سومر، نقش ترکان آناطولی در تشکیل و توسعة دولت صفوی ، ترجمة احسان اشراقی و محمدتقی امامی ، تهران 1371ش ؛ ابوالحسن غفاری کاشانی ، گلشن مراد ، چاپ غلامرضا طباطبائی مجد، تهران 1369ش ؛ ابوالقاسم بن عیسی قائم مقام ، منشآت قائم مقام فراهانی ، چاپ فرهاد میرزا معتمدالدوله ، تهران 1280؛ ابراهیم قفس اوغلی ، تاریخ دولت خوارزمشاهیان ، ترجمة داود اصفهانیان ، تهران 1367ش ؛ محمدعلی قورخانچی ، نخبة سیفیّه : در تاریخ و جغرافیای استرآباد ، چاپ منصورة اتحادیه (نظام مافی ) و سیروس سعدوندیان ، تهران 1360ش ؛ مظفر قهرمانی ابیوردی ، از باورد یا ابیورد خراسان تا ابیورد یا بوالورد فارسی ، تهران 1355ش ؛ محمودبن حسین کاشغری ، نامها و صفتها و ضمیرها و پسوندهای دیوان لغات الترک ، ترجمه و تنظیم و ترتیب الفبائی محمد دبیرسیاقی ، تهران 1357ش ؛ گرگان نامه ، به کوشش مسیح ذبیحی ، چاپ ایرج افشار، تهران 1363ش ؛ ظهیرالدین بن نصیرالدین مرعشی ، تاریخ گیلان و دیلمستان ، چاپ منوچهر ستوده ، تهران 1364ش ؛ مرکز آمار ایران ، سرشماری اجتماعی ـ اقتصادی عشایر کوچنده 1366: نتایج تفصیلی ایل قشقایی ، تهران 1368ش ؛ جلال الدین محمد منجم یزدی ، تاریخ عباسی ، یا، روزنامة ملاجلال ، چاپ سیف الله وحیدنیا، تهران 1366ش ؛ ناصرالدین قاجار، شاه ایران ، شهریار جاده ها: سفرنامة ناصرالدین شاه به عتبات ، چاپ محمدرضا عباسی و پرویز بدیعی ، تهران 1372ش .
برچسب : تاریخ بیگدلی, نویسنده : کاظم بیگدلی kazem بازدید : 306
برچسب : نویسنده : کاظم بیگدلی kazem بازدید : 275
برچسب : اهنگ ایرانسل, نویسنده : کاظم بیگدلی kazem بازدید : 306